O tempo pasa (menuda cousa obvia!). Uns músicos nos deixan e aparecen outros novos. Se consultáramos por exemplo La Voz de Galicia en Marzo de 1973, poderíamos ler a nova do concerto de Arthur Rubinstein celebrado entón na Coruña; se camiñamos ata Maio de 2010 o pianista xa non é Rubinstein, é outro chamado Lang Lang, e o seu concerto de Santiago de Compostela. E que? Pois que no eido da interpretación é importante coñecer aos intérpretes de agora e aos de antes. E para que? Para ser quen de avaliar (desculpade a palabra) con verdadeira exactitude a calidade interpretativa.
E aquí imos nós, unha biblioteca, a presentar o agora e o antes da interpretación pianística para que vós fagades (se é posible) unha máis axeitada opinión das cousas. E que claro, un rapaz que toca Chopin cunha laranxa, Rimsky-Korsakov cun Ipad, todo a fume de carozo, e ademais engade xestos e ademáns, podería confundir algo os nosos hemisferios cerebrais. Por todo isto, aquí vos presento un pequeno e amistoso careo pianístico; o material escollido é unha gravación en directo do moi coñecido Op. 53 de Frédéric Chopin, a súa Polonesa Heroica. Os intérpretes son Arthur Rubinstein (1887-1982) e Lang Lang (1982-); os rexistros son dos anos 1964 e 2010.
Eu alomenos si teño a miña opinión (que espero que non se perciba moito), pero a deixarei para min que non quero condicionar.
Vós diredes...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
2 comentarios:
que no se puede tocar el piano como quien le pone tuercas a un SsangYong...
Genial Rubinstein por su articulación, la claridad de la forma, por transmitir que los silencios son una parte vital de la música, "por tocar una polonesa", por su asombrosa mano izquierda y por su elegancia.
Sobre Lang Lang... espero que vea en nuestro blog el vídeo de Rubinstein
Publicar un comentario