Un saúdo! Xa andamos de novo por aquí; un chisco tarde pero co repouso do Verán hai que ser ben cumpridores. O caso, esta primeira entrada de Setembro é preciso adicala a dúas tarefas pendentes: a publicación do relato gañador do Cóntamo con tempo, e uns apuntamentos sobre o premio escollido para este concurso. Comezaremos polo premio. Os que estivestes no acto do pasado Xuño, lembraredes que o agasallo escollido foi unha figuriña dun merlo en cerámica da nosa, Sargadelos. Ao elixirmos o premio para o Cóntamo con tempo fumos á procura dun agasallo que ademais de xeitoso agochase certo significado. Un paxariño, neste caso un merlo, representa para nós un feixe de cousas. A súa brevedade, tanto no tempo como no espazo, que é tamén a brevedade dos microrelatos; a sinxela e brillante elegancia da súa cor, que simboliza tamén a simplicidade do exercicio de contar unha pequena historia só cun lapis e un papel sen que esta resulte vulgar. A fermosura na música do seu canto, que dicir disto? A súa presenza na nosa terra e nas letras do noso cancioneiro popular (Eu quixera ser merliño, e te-lo pico encarnado...). E para rematar, a arte da nosa cerámica, parte xa da cultura e a tradición do noso pobo. Por todo isto escollimos o merliño, que ben esperamos volva atoparse con nós como premio da seguinte edición do concurso.
E a outra tarefa pendente: a publicación do traballo gañador, escrito polo noso estudante de Tuba Denís Blanco Carbón. E ben certo que baixo unha árbore é o lugar máis axeitado para escoitar o canto dun merlo; aínda así, aquí vos deixo unha gravación deste. Mesmo pode acompañar a lectura do relato de Denís!
Ata outra!
E a outra tarefa pendente: a publicación do traballo gañador, escrito polo noso estudante de Tuba Denís Blanco Carbón. E ben certo que baixo unha árbore é o lugar máis axeitado para escoitar o canto dun merlo; aínda así, aquí vos deixo unha gravación deste. Mesmo pode acompañar a lectura do relato de Denís!
Ata outra!
No hay comentarios:
Publicar un comentario